Merenguitis na Cadea Ser

Adoito escoita-la cadea ser cando escoito o fútbol porque me divirten, inda que cada vez estou máis convencido de que son fanáticos máis ca profesionais. Tras dúas ou tres victorias do Mandril (perdón Madrid) xa dixeron que o Arsenal non estaba á altura dos brancos, que era un equipo mediocre, do medio da táboa de España que non era mellor co Sevilla, e isto o dicían tódolos comentaristas sen excepción.

Tra-lo partido de onte xa non sei que pensar se son fanáticos ou se non teñen nin idea de fútbol, dicir que un equipo con Henry, Reyes, Ljunqberg, Adebayor, Cesc Fábregas, Pires e compañía é mediocre é pouco menos que unha aberración, e ó final do encontro dicía que fora o Madrid o que non xogara o seu nivel, xa non se lembran da derrota en Zaragoza

En definitiva, non só nos temas políticos os locutores expresan as súas ideas / desexos, tamén nos deportes atopamos este problema

Cultura na web

Son afeccionado a ler foros ou blogs na web e cada día vexo moitas faltas ortográficas, coido que eu tamén as cometo, pero son máis de acentuación ca de significado ou de cambiar b's por v's ou quitar / engadir h's

Na miña opinión penso que se queres escribir algo, xa sexa en internet, nun libro, nunha carta, no teu diario, no móbil, non tes que descoidar a túa escritura, está claro que no móbil hai que tentar gañar caracteres aforrando algúns e pode disculparse, tampouco estou dicindo que eu escriba moi ben pero procuro fixarme e non meter burradas. Un dos caso máis claros e que máis me doen á vista é o de "A ver" por "haber", case cada día vexo que se utiliza o segundo cando se quere utilizar o primeiro e a min paréceme que a diferencia entre un e o outro está ben clara, de tódalas maneiras deixo a definicón de haber por se a alguén lle xorde algunha dúbida

haber (sacado de la RAE)
(Del lat. habēre).
1. aux. U. para conjugar otros verbos en los tiempos compuestos. Yo he amado Tú habrás leído
2. aux. U. con infinitivo que denota deber, conveniencia o necesidad de realizar lo expresado por dicho infinitivo. He de salir temprano Habré de conformarme
3. tr. Apoderarse alguien de alguien o algo, llegar a tenerlo en su poder. Antonio lee cuantos libros puede haber
4. tr. desus. poseer (ǁ tener en su poder).
5. impers. ocurrir (ǁ acaecer, acontecer). Hubo una hecatombe
6. impers. Celebrarse, efectuarse. Ayer hubo junta Mañana habrá función
7. impers. Ser necesario o conveniente aquello que expresa el verbo o cláusula que sigue. Habrá que pasear Hay que tener paciencia Hay que ver lo que se hace
8. impers. Estar realmente en alguna parte. Haber veinte personas en una reunión Haber poco dinero en la caja
9. impers. Hallarse o existir real o figuradamente. Hay hombres sin caridad Hay razones en apoyo de tu dictamen
10. impers. Denota la culminación o cumplimiento de la medida expresada. Poco tiempo ha Habrá diez años
11. prnl. Portarse, proceder bien o mal.

MORF. Conjug. modelo actual.
allá se las haya, o se las hayan, o se lo haya, o se lo hayan, o te las hayas, o te lo hayas.
1. exprs. coloqs. U. para denotar que alguien no quiere participación en algo o que se separa del dictamen de otra persona.
bien haya.
1. loc. interj. U. para bendecir o desear bien a alguien o algo.
~ dello con dello.
1. fr. coloq. desus. Andar mezclado lo bueno con lo malo, lo agradable con lo desagradable.
~las, ~lo, o habérselas, con alguien o algo.
1. frs. coloqs. Tratar y, especialmente, disputar o contender con él o con ello.
~ a alguien por confeso.
1. fr. Der. Declararlo o reputarlo por confeso, teniendo por reconocida una firma o por contestada afirmativamente una pregunta, por falta de comparecencia a declarar, después de cumplidos los requisitos que la ley preceptúa.
lo habido y por ~.
1. loc. sust. m. coloq. Toda clase de cosas imaginables.
no ~ de qué.
1. fr. No haber razón o motivo para algo, o carecer de dinero.
MORF. U. solo con el verbo en infinit., en ger. y en 3.ª pers.
no ~ más que.
1. fr. Denota perfección o acabamiento en orden a lo expresado por el verbo al que acompaña.
MORF. U. solo con el verbo en infinit., en ger. y en 3.ª pers. No había más que ver. No hay más que decir.
no ~ más que pedir.
1. fr. Ser perfecto algo, no faltarle nada para llenar el deseo.
MORF. U. solo con el verbo en infinit., en ger. y en 3.ª pers.
no ~ por donde agarrarlo, o cogerlo.
1. frs. coloqs. no tener por donde agarrarlo.
MORF. U. solo con el verbo en infinit., en ger. y en 3.ª pers.
no ~ por donde coger algo o a alguien.
1. fr. coloq. no tener por donde cogerlo.
MORF. U. solo con el verbo en infinit., en ger. y en 3.ª pers.
no ~ tal.
1. fr. No ser cierto, carecer de fundamento.
MORF. U. solo con el verbo en infinit., en ger. y en 3.ª pers.
no haya más.
1. loc. interj. U. para terminar una disputa.
si los hay.
1. loc. adv. U. para reforzar la significación de un calificativo. Es valiente, si los hay

haber2.
1. m. Hacienda, caudal, conjunto de bienes y derechos pertenecientes a una persona natural o jurídica. U. m. en pl.
2. m. Cantidad que se devenga periódicamente en retribución de servicios personales. U. m. en pl.
3. m. Com. Parte, de las dos en que se divide una cuenta corriente, en la cual se anotan las sumas que se acreditan o abonan al titular.
4. m. Cualidades positivas o méritos que se consideran en alguien o algo, en oposición a las malas cualidades o desventajas.
~ monedado.
1. m. Dinero, caudal.
~es pasivos.
1. m. pl. Der. Pensiones de los empleados públicos.